The 5-Second Trick For اقساط
The 5-Second Trick For اقساط
Blog Article
کلیه‌ی حقوق این وبسایت متعلق به شرکت دانش بنیان فن‌آوری اطلاعات نوین آسان تِک مانا است.
در زیر برخی از علائم و نشانه‌های منبع مورد اعتماد وجود دارد که نشان می‌دهد کاشت ایمپلنت ناموفق بوده است:
بطور کلی، برای جایگزینی دندان‌ها سه گزینه وجود دارد: استفاده از دندان مصنوعی یا همان پروتز دندان، استفاده از بریج دندانی به همراه چسب دندان و در نهایت استفاده از ایمپلنت دندانی.
پس از این که مواد خود را گرفتند و کار تمام شد، از دهان خارج می شود.
بعد از کاشت دندان باید توسط متخصص جراحی فک و دهان هر ۶ ماه یکبار برای معاینه و بررسی وضعیت ایمپلنت مورد معاینه قرار بگیرید.
در روش کامپوزیت در واقع دندانپزشک یک دندان جدید از متریال خام برای شما می‌سازد. به این خاطر دقت، مهارت و ظرافت کار دندانپزشک تأثیر بسیار زیادی در نتیجه نهایی کار دارد، پس باید در انتخاب دندانپزشک برای انجام کامپوزیت دقت زیادی داشته باشید.
ایمپلنت مثل دندان دچار پوسیدگی نمی شود اما میکروب هایی که در محیط دهان و دندان حضور دارند، می توانند به لثه اطراف آن آسیب برسانند و اگر مراقبت صحیح صورت نگیرد حتی باعث ایجاد مشکل برای ایمپلنت می شوند.
با این حال، خواص مکانیکی آن به عنوان پرکننده کمتر از معمول است (مقاومت ۴۰–۴۵٪ نسبت به وزن آن). بنابراین، برای شرایط تحمل بار مناسب نیست و همچنین مقاومت سایشی کمی نیز دارد.[۱۰]
محتوای این مقاله صرفا برای here افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان دکترتو مشاوره بگیرید.
هنگام استفاده از نور، نور باید به اندازه نزدیک به سطح رزین نگه داشته شود، و نیز برای حفاظت از چشم عینک مخصوص استفاده شود.
کامپوزیت رزین سخت شده با واکنش شیمیایی یک سیستم دو تایی (پایه و کاتالیزور) است که وقتی کاتالیزگر و ماده رزین ترکیب می‌شود واکنش شروع می‌شود.
آیا حتی با وجود عفونت لثه و دندان‌درد هم می‌توان کامپوزیت کرد؟ هرچند این روش می‌تواند برای بسیاری از افراد گزینه‌ای بسیار کارآمد و مناسب باشد، بااین‌حال برخی از افراد نمی‌توانند کاندیدای خوبی برای دریافت این روکش‌های دندانی باشند.
ایمپلنت از جنس تیتانیوم هست و این امکان را می دهد که تاج دندان مصنوعی به دندان طبیعی وصل شود.
کامپوزیت‌های مایع: کامپوزیت‌های قابل انعطاف یک زیرمجموعه نسبتاً جدیدتر از مواد کامپوزیتی رزین هستند که از اواسط دهه ۱۹۹۰ آغاز شده‌است. در مقایسه با کامپوزیت‌های جهانی فلوگوس‌ها دارای محتوای پرکننده کم (۳۷–۵۳٪) هستند که در نتیجه سهولت مصرف، چسبندگی پایین، مقاومت فشاری، مقاومت در برابر سایش و انقباض پلیمریزاسیون بیشتر را نشان می‌دهد.